Shivat Zion

Belastingvoordelen Aliyah

Hatavot Mas Le'Olim
הטבות מס לעולים
Laatst bijgewerkt: 02.07.2023
Home > Informatieportaal > Aliyah-Voordelen > Belastingvoordelen Aliyah
Wat je niet wist over de Aliyah Belastingvrije Periode (Vrijstellingen)
In 2007 breidde Israël de belastingvoordelen voor nieuwe immigranten naar Israël uit. Nieuwe Olim (en in aanmerking komende Toshavim Chozrim) hebben recht op een zeer aanzienlijk belastingvoordeel wanneer ze naar Israël verhuizen – een vrijstelling van tien jaar voor het rapporteren en betalen van belastingen over alle inkomsten die niet uit Israël afkomstig zijn. De praktische gevolgen van deze wet zijn voor veel mensen verwarrend. Het doel van dit artikel is om enkele veelvoorkomende misverstanden op te helderen.

Zoals altijd is het erg belangrijk om belastingadvies in te winnen bij een gekwalificeerde boekhouder met specifiek inzicht in deze belastingkwesties en jouw persoonlijke situatie. Het doel van dit artikel is om je voor te bereiden op vragen voor een boekhouder, niet om zelf complexe belastingbeslissingen te nemen.

Wanneer begint de klok te tikken voor jouw tien jaar? Voor velen is het misschien de dag dat je uit het vliegtuig stapt, maar voor anderen is het misschien lang niet zo eenvoudig. De klok begint te tikken voor tien jaar vanaf de dag dat je een fiscaal inwoner van Israël wordt. In bepaalde omstandigheden kun je al lang voordat je Aliyah maakt of zelfs lang daarna een fiscaal inwoner van Israël worden, afhankelijk van de “centrum van leven” test. Over het algemeen wordt men eerder beschouwd als zijnde Israëlisch fiscaal inwoner, indien:

  • Je in Israël bent gedurende een bepaald belastingjaar voor een periode van 183 dagen of meer.
  • Je gedurende het huidige belastingjaar en de twee voorgaande jaren in totaal 425 dagen of meer in Israël aanwezig bent geweest.
  • Als je een Israëlisch staatsburger wordt, maar nog niet van plan bent om voltijds in Israël te wonen, is zorgvuldige belastingplanning belangrijk.
Hoewel de Aliyah belastingvrije periode vaak wordt aangeduid als een belastingvrijstelling voor buitenlands passief inkomen (rente, dividenden, huur, vermogenswinsten, enz.), is dit niet het hele plaatje. Andere secties binnen de wet maken ook belastingvrijstellingen voor inkomsten verdiend uit werk terwijl je fysiek buiten Israël bent.
Een nieuwe Oleh die verwacht af en toe of regelmatig Israël te verlaten voor werk gerelateerde activiteiten kan profiteren van aanzienlijke mogelijkheden voor belastingplanning. Sommige Olim met zeer flexibele werk- en levensomstandigheden maken gebruik van deze bepaling om werk en reizen te combineren om zo aanzienlijk te besparing op hun Israëlische belasting, gedurende hun tien jaar vrijstelling.
Nu we het toch over passief inkomen hebben, is het ook belangrijk op te merken dat deze vrijstelling ook passief inkomen omvat dat wordt verdiend uit niet-Israëlische investeringen die na Aliyah zijn gedaan. Vóór 2007 moesten Olim alle inkomsten uit investeringen melden die waren verdiend met alle investeringen die na Aliyah waren gedaan, maar gelukkig is deze voorwaarde verwijderd.

Veel Olim denken ten onrechte dat de belastingvrije periode inhoudt dat je geen Israëlische belasting hoeft te betalen als je werkt voor een bedrijf buiten Israël. Bijvoorbeeld, als een Amerikaans bedrijf je een salaris betaalt en dit rechtstreeks op je Amerikaanse bankrekening overmaakt – zou dat dan niet als buitenlands inkomen worden beschouwd en dus vrijgesteld zijn? Het korte antwoord is nee.

Bij het bepalen van je inkomstenbelastingverantwoordelijkheden is de locatie van het bedrijf (of je bankrekening) veel minder belangrijk dan waar je fysiek bent terwijl je je taken uitvoert. Als je in Israël woont terwijl je je salaris verdient, wordt dat salaris als Israëlisch broninkomen beschouwd en valt het niet onder de Aliyah-vrijstelling.

Realiseren van vermogenswinsten

Veel Olim hebben de indruk dat ze, om het meeste uit hun Aliyah belastingvrije periode te halen, hun niet-Israëlische investeringen moeten verkopen vóór het einde van de tien jaar. Deze strategie is vaak gebaseerd op een misverstand over hoe de Israëlische belasting zou worden berekend als je je bezittingen na tien jaar zou verkopen. Over het algemeen, wanneer niet-Israëlische investeringen worden verkocht nadat je tien jaar voorbij zijn, wordt het het deel van de winst dat aan je belastingvrije periode wordt toegeschreven nog steeds vrijgesteld van Israëlische belasting.

Laten we eens kijken naar een vereenvoudigd voorbeeld om dit concept beter te begrijpen: Stel dat ik drie jaar na mijn Aliyah een Amerikaans aandeel voor $100 heb gekocht. Tien jaar later (drie jaar na het einde van mijn belastingvrije periode) verkoop ik het aandeel voor $150. In dit geval zou ik dan alleen belasting betalen in Israël over 30% van de winst van $50, omdat zeven van de tien jaar deel uitmaakten van de Aliyah belastingvrije periode. Let op dat de werkelijke berekeningen wat gecompliceerder zijn (op basis van een lineaire dagtelling) en meestal inhouden dat de wisselkoers op de verkoopdatum wordt genomen om zowel de verkoopprijs als de kostprijs in shekels te bepalen.

Amerikaanse burgers, die in elk geval nog steeds verplicht zijn om belasting te betalen over winsten in de VS, moeten extra voorzichtig zijn voordat ze hun investeringen verkopen en winst realiseren. Voor veel Amerikanen is het zinvol om het grootste deel van je langetermijninvesteringen buiten Israël te blijven houden, zelfs nadat de 10 jaar voorbij zijn.

Voor niet-Amerikanen kan dit verhaal heel anders zijn om een paar redenen:

  • Sommige niet-Israëlische activa die binnen de tienjarige belastingvrije periode worden verkocht, zullen niet worden belast door enig land. Door ze voor het einde van je belastingvrije periode te verkopen, kan je je toekomstige Israëlische boekhouding vereenvoudigen.
  • Niet-Amerikanen moeten overwegen over te stappen op in Israël gevestigde investeringen als ze het einde van hun Aliyah belastingvrijstelling nadert. Veel in Israël gevestigde investeringen bieden de mogelijkheid om belastingaangifte in Israël te vermijden en bieden enkele Israëlische belastingvoordelen (zoals reële versus nominale belasting).

Velen nemen aan dat de belastingvrije periode eindigt aan het einde van het belastingjaar, tien jaar nadat je Aliyah hebt gemaakt. Zoals we hierboven al hebben vermeld, is de werkelijke datum waarop de periode eindigt tien jaar vanaf de dag dat je een Israëlische belastingresident werd. Als je bijvoorbeeld op 15 juli 2011 naar Israël bent verhuisd, is je Aliyah belastingvrije periode op 15 juli 2021 geëindigd. Voor Olim met inkomsten die niet uit Israël afkomstig zijn, kan het overgangsjaar complex zijn – een deel van het in dat jaar verdiende inkomen hoeft niet te worden gemeld, terwijl ander inkomen dat in hetzelfde jaar is verdiend wel moet worden gemeld.

Een grondige evaluatie van je situatie met een deskundige Israëlische boekhouder vóór het einde van je belastingvrije periode wordt aanbevolen. Dit is vooral het geval als je aanzienlijke activa buiten Israël hebt.

Shivat Zion toevoegingen – enkele belangrijke links die aanvullende uitgebreide informatie bieden:

  1. Israel Tax Authority
  2. Order of January 18, 2011
  3. Order of June 26, 2011
  4. Order of January 13, 2013

*Dit artikel werd aangepast en vertaald door Shivat Zion. Klik hier om het origineel van Blue & White Finance te bekijken. De informatie in dit artikel is bedoeld voor algemene educatieve doeleinden en mag nooit worden beschouwd als specifiek beleggings-, belasting- of juridisch advies.

Veel Olim denken ten onrechte dat de belastingvrije periode inhoudt dat je geen Israëlische belasting hoeft te betalen als je werkt voor een bedrijf buiten Israël. Bijvoorbeeld, als een Amerikaans bedrijf je een salaris betaalt en dit rechtstreeks op je Amerikaanse bankrekening overmaakt – zou dat dan niet als buitenlands inkomen worden beschouwd en dus vrijgesteld zijn? Het korte antwoord is nee.

Bij het bepalen van je inkomstenbelastingverantwoordelijkheden is de locatie van het bedrijf (of je bankrekening) veel minder belangrijk dan waar je fysiek bent terwijl je je taken uitvoert. Als je in Israël woont terwijl je je salaris verdient, wordt dat salaris als Israëlisch broninkomen beschouwd en valt het niet onder de Aliyah-vrijstelling.